NC : MY BABY CH.8

             NC : MY BABY CH.8

“อื้อ” มินซอกตอบกลับพร้อมกับเคลื่อนตัวมาจูบลู่หาน ท่วงท่าที่มีมินซอกคร่อมตัวอยู่ด้านบนทำให้ลู่หานได้ลูบไล้มือไปทั่วตัวได้อย่างถนัดมากขึ้น

ในตอนนี้ทั้งสองดูราวกับเด็กเอาแต่ใจเพราะต่างฝ่ายต่างถอดเสื้อผ้าของกันและกันอย่างเร่งรีบจนร่างของทั้งคู่เปลือยเปล่า ลู่หานพลิกให้มินซอกอยู่ในที่ที่ควรอยู่ก่อนจะไล้จมูกไปตามซอกคอและใบหูที่เพียงแค่โดนลมหายใจอุ่นๆของอีกฝ่ายก็ทำเอาร่างเล็กแทบระทวย

“คิดถึงนายจัง” ลู่หานพูดพร้อมกับพรหมจูบไปทั่วลำคอขาว มินซอกจิกมือเข้าที่แขนของลู่หานระบายความรู้สึกที่ถูกอีกฝ่ายปลุกเร้าแต่ลู่หานกลับดึงมือมินซอกออกก่อนจะประสานนิ้วมือทั้งห้าเข้าด้วยกันแล้วกดมันลงกับเตียง

“อื้อ” เสียงครางหวานหูของคนตัวเล็กกว่ายิ่งปลุกเร้าอารมณ์ดิบของอีกฝ่ายให้มีมากขึ้น ปลายจมูกรั้นของลู่หานไล้ไปตามใบหูและไล่ลงมาเรื่อยๆโดยฝากรอยจูบเบาบางไว้จนมาถึงติ่งไตสีชมพูน่ารักที่กำลังเชิญชวนให้ลิ้มลอง

ถึงแม้ว่ากฎการลอดถ้ำสุดโหดของมินซอกจะทำให้ทั้งคู่มีอะไรกันน้อยมากแต่ลู่หานกลับรู้ดีว่าจุดไหนที่มินซอกรู้สึกดีและจุดไหนที่ทำให้มินซอกส่งเสียงครางออกมาไม่ขาดปาก

“อ๊ะ...อ๊า...ลู่หานอา” มินซอกร้องลั่นเมื่อลู่หานใช้ปากดูดดุนติ่งไตสีชมพูของตนจนเกิดเสียงน่าอายแต่มินซอกกลับปฏิเสธไม่ได้ว่ามันรู้สึกดีมากๆ มือข้างที่ประสานกันกับลู่หานถูกบีบแน่นและจิกเกร็งด้วยอารมณ์รักและไหนจะดวงตาฉ่ำน้ำที่กำลังปรือมองคนกระทำ

ลู่หานคิดว่ากำลังถูกมินซอกยั่วล่ะ

“ยั่วกันหรอ” ลู่หานพูดพลางเอาจมูกไล้บริเวณแก้มนิ่มที่มีกลิ่นอ่อนๆของสบู่เด็กที่อีกฝ่ายชอบใช้ก่อนจะโฉยโอกาสหอมแก้มฟอดใหญ่ มินซอกหันมาค้อนให้วงใหญ่แต่ลู่หานกลบหัวเราะเบาๆให้กับท่าทีน่ารักๆนั่นก่อนจะกดจูบลงไป

ไม่ใช่จูบแบบครั้งผ่านๆมาแต่เป็นจูบแบบโหยหาซึ่งกันและกัน ปลายลิ้นร้อนของทั้งสองเกี่ยวหวัดพันกันอย่างไม่มีใครยอมใคร

ลู่หานก็คิดถึง

มินซอกก็โหยหา

เลยเป็นเหตุผลว่าทำไมการจูบครั้งนี้จึงเร่าร้อนเป็นพิเศษ

“อืม” มินซอกครางในลำคออย่างพอใจก่อนจะผละออกจากลู่หานเพื่อสูดลมหายใจเข้าปอดแต่ก็ทำได้แค่เพียวชั่ววินาทีเท่านั้นลู่หานจอมเอาแต่ใจก็กดจูบลงไปอีกครั้งพร้อมกับมือไม้ที่ไล้ไปตามร่างกายของอีกฝ่ายแต่คราวนี้มันต่ำลงไปเรื่อยๆจนถึง...

“หาน!!!” มินซอกตะปปเข้าที่มืออีกฝ่ายทันทีที่มือซนๆนั่นคว้าเข้าที่กึ่งกลางลำตัว คนที่ขาดหายจากกิจกรรมทางเพศไปนานอย่างมินซอกพอมีใครมาแตะนิดแตะหน่อยก็สะดุ้ง ไอ้ที่เคลิ้มกับสัมผัสลู่หานเมื่อกี้พอสะดุ้งเข้าหน่อยสติก็กลับมาอย่างรวดเร็ว

“มาหงมาหานอะไรจะเอาแล้วเนี่ย”

“ใครอนุญาตให้ทำมิทราบ” มินซอกว่าพลางดึงผ้าห่มมาปิดร่างกายตัวเองประหนึ่งสาวโดนมอมเหล้าแต่ดันมาได้สติตอนกำลังจะโดนล่อ

“โถ่...ไม่ต้องกลัวเสียฟอร์มหรอกน่า ได้เวลาสำรวจถ้ำแล้วมานี่เร็ว” ลู่หานพูดพลางพยายามดึงเอาผ้าห่มที่มินซอกเอาไปพันตัวไว้ออก

“นี่!!! หยุดเลยนะ”

“เถอะน่า มาถึงขั้นนี้แล้วมินซอกก็ยอมๆฉันเถอะ”

“ไม่!!!!” เกิดสงครามแย่งผ้าห่มกันเล็กน้อยเพราะมินซอกดันได้สติและไม่ยอมให้ลู่หานปล้ำซะงั้นทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เจ้าตัวเป็นคนถอดกางเกงลู่หานออก งงไหมล่ะ คือมินซอกเป็นคนเริ่มแต่ดันมาหาว่าลู่หานเป็นคนเริ่ม?

คือลู่หานผิด?

“มินซอกอา...ยอมฉันเถอะ” ลู่หานคว้าเอาตัวมินซอกที่พันไปด้วยผ้าจนคล้ายดักแด้มากอดโดยกอดจากด้านหลัง มินซอกที่ตอนนี้ถูกผ้าที่เอามาพันตัวเองทำให้ขยับไม่ได้ก็ยู่หน้าลงอย่างไม่พอใจเพราะตอนนี้มินซอกไม่สามารถต่อกรกับลู่หานได้แม้แต่นิดเดียว

“นะ ฉันคิดถึงนายใจจะขาดแล้ว” ว่าพลางจูบเข้าที่ขมับเป็นการอดอ้อน มินซอกเม้มปากตัวเองแน่น ไม่ใช่ว่าไม่อยากมีอะไรกับลู่หานแต่ถ้าขาดสิ่งนั้นไปมินซอกกลัวว่า...

“เจล”

“....”

“กลัวเจ็บใช่ไหมล่ะ” เหมือนลู่หานจะอ่านใจมินซอกออก พอโดนจับได้แบบนั้นมินซอกก็ยิ่งหน้าง้ำงอนไปใหญ่ ลู่หานเกือบลืมไปเลยว่ามินซอกของเขาน่ะกลัวเจ็บจากการมีอะไรกันเสียยิ่งกว่าอะไรดี ลู่หานหัวเราะน้อยๆก่อนจะวางร่างของมินซอกให้นอนราบกับเตียง

“ไม่เห็นยากเลยมินซอก” ผ้าที่พันตัวของมินซอกถูกดึงออกไป ลู่หานก้มลงไปนัวเนียจูบปลอบมินซอกพักหนึ่งก่อนจะเลื่อนใบหน้าไปหยอกล้อกับแก่นกายสีชมพูเล็กน่ารักของมินซอก

“หาน....อ๊ะ” ยังไม่ทันที่มินซอกจะได้ทักท้วงอะไรลู่หานก็ส่งนิ้วทั้งสองเข้าไปในปากของมินซอก นิ้วทั้งสองหมุนวนไปรอบปากก่อนจะพุ่งเป้าหมายไปที่ลิ้นเล็กของมินซอกที่ยังตกใจกับเหตุการณ์นี้อยู่

“เอ๋อทำไมล่ะ เลียสิครับ ไม่เลียเจ็บนะขอบอก” พูดจบก็เกือบโดนมินซอกยันตกเตียงแต่บังเอิญว่าตอนนี้วิญญาณนีโอเดอะแมททริกซ์เข้าสิงลู่หานเลยสามารถหยุดการกระทำนั้นโดยการจับขาของมินซอกที่จะถีบลู่หานนั่นแหละพาดบ่าซะเลย

ได้ยินเสียงมินซอกบ่นงึมงำอะไรซักอย่างไม่เป็นศัพท์อยู่พักนึงก่อนเจ้าตัวจะยอมทำตามที่ลู่หานบอก ลิ้นเล็กกับนิ้วเรียวทั้งสองหยอกล้อเล่นกันและดูจะเข้ากันได้ดีกว่าที่คิด ลู่หานกดจูบที่แก่นกายของมินซอกเบาๆก่อนจะส่งมือไปรูดรั้งเพื่อปลุกปั้นอารมณ์ดิบของมินซอก

“อื้ม...” เมื่อมินซอกเริ่มเคลิ้มไปกับสัมผัสของลู่หานอีกครั้งลู่หานก็เอานิ้วที่ชุ่มไปด้วยน้ำสีใสของมินซอกออกก่อนจะกดจูบหนักๆเข้าไปแทน สองนิ้วที่เปียกชุ่มถูกดันเข้าในช่องทางแคบที่ไร้คนรุกรานมากว่า 4 ปี ความคับแน่นและฝืดเคืองของมัทำให้มินซอกจิกเล็บลงกับหลังของลู่หานถึงจะมีน้ำสีใสของมินซอกเป็นตัวช่วยแต่ยังไงมันก็เจ็บอยู่ดี

“เจ็บ...” มินซอกว่าอย่างนั้นแล้วก็เบะปากเป็นเด็กๆ ลู่หานหัวเราะในลำคอเบาๆพร้อมกับฝังจมูกลงที่แก้มแล้วจึงเลื่อนมือที่ว่างอีกข้างไปเคล้นหน้าอกของมินซอกเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ

“อ่า....” ถึงจะรู้สึกเจ็บแต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันรู้สึกดีมาก นิ้วของลู่หานเข้ามาลึกขึ้นพร้อมกับขยับเข้าออกเป็นจังหวะเนิบนาบเพราะช่องทางของมินซอกยังไม่พร้อมและลู่หานเองก็ไม่อยากจะฝืนทำทั้งๆที่มินซอกยังเจ็บ

“เข้ามาเถอะ” มินซอกพูดพร้อมกับเบนหน้าหนี ริ้วแดงๆที่พาดอยู่ที่แก้มเป็นตัวบ่งบอกว่ามินซอกเองก็ต้องการเขาเหมือนกันลู่หานเลยแกล้งหยอกล้ออะไรนิดหน่อย

“แต่นายยังเจ็บอยู่นะ”

“ถ้าไม่เข้ามาก็ออกไปนอกห้องเลยไป” ครับ...ไม่แกล้งก็ได้ครับ ขนาดกำลังจะได้กันลู่หานก็ยังคงแพ้อยู่วันยังค่ำ ลู่หานกอบกุมแก่นกายของตัวเองและรูดรั้งมันสองสามทีก็พร้อมใช้งาน

“จะเข้าแล้วนะคร้าบ~” ลู่หานว่าอย่างนั้นก่อนจะค่อยๆดันแก่นกายเข้าไปในช่องทาง เข้าไปได้แค่ส่วนหัวมินซอกก็ผวากอดลู่หานซะแน่น ตัวของมินซอกสั่นระริกราวกับลูกนกลู่หานเลยต้องคอยจูบปลอบเพื่อให้มินซอกผ่อนคลาย

“มินซอกอา ผ่อนคลายหน่อย” ลู่หานพูดพลางนวดเคล้นที่หน้าอกของมินซอกปลุกอารมณ์อีกคนไปด้วย มินซอกเกร็งมากเสียจนลู่หานไม่สามารถเข้าไปข้างในได้

“ทำอย่างกับครั้งแรกไปได้น่ามินซอก” พูดหยอกล้อมินซอกและก็ได้กำปั้นทุบอกมากิน ครั้งแรกในรอบหลายปีมินซอกคงไม่คุ้นชินและหน้าที่ของลู่หานในตอนนี้ก็คือทำให้มินซอกคุ้นชินเสียก่อน

“เอ...หรือว่าหานน้อยของฉันมันใหญ่ขึ้นเลยเข้าไม่ได้”

“ไม้จิ้มฟันก็ยังคงเป็นไม้จิ้มฟันวันยังค่ำ”

“งั้นมาดูกัน” ลู่หานพูดพลางเลียปากตัวเอง ลู่หานกำชับเอวของมินซอกให้แน่นก่อนจะกระแทกเข้าไปทีเดียวมิดลำทำให้มินซอกกรีดร้องลั่นห้อง

“ไงล่ะ ไม้จิ้มฟันอยู่ไหมล่ะ” ถามพร้อมกับนวดเคล้นเอวไปด้วย ข้างในของมินซอกร้อนมากและแน่นมากๆจนลู่หานแทบคลั่ง อยากจะฟัดให้บอบช้ำ อยากกระแทกให้ร้องลั่น

 “ก็ยังเป็นไม้จิ้มฟันอยู่นั่นแหละ” อือหือ....ขึ้นครับขึ้น

“งั้นไม้จิ้มฟันอันนี้จะทำให้นายร้องลั่นแล้วกัน” พูดจบลู่หานก็ขยับกายเข้าออก มินซอกพอปรับสภาพได้แล้วก็ให้ความร่วมมืออย่างดี ขาที่ตอนแรกถูกพาดบ่าร่วงหล่นลงมาก่อนจะถูกมินซอกนั่นแหละเคลื่อนไปพาดเอวลู่หานไว้อย่างท้าทาย

“อะไรกัน ได้แค่นี้เองหรอ”

“เดี๋ยวรู้เลย” ที่ตอนแรกขยับเบาๆก็เพราะกลัวมินซอกเจ็บนี่แหละแต่พอหายเจ็บก็ปากดีเลยครับ ลู่หานจ้องมองคนที่อยู่ใต้ร่างที่ส่งสายตาเย้ายวนมาให้พร้อมกับเพิ่มแรงกระแทกให้มากขึ้น

“อ่าห์...” มินซอกกัดปากครางออกมาอย่างพอใจ แก่นกายของลู่หานขยับเข้าออกในช่องทางแคบตามอารมณ์ของผู้กระทำ ยิ่งลู่หานกระแทกมากเท่ามินซอกก็ยิ่งชอบใจเลยรั้งคอลู่หานลงมาจูบราวกับให้รางวัล

“มินซอกอา...”

“อื้อ!! อ่าห์!!” มินซอกร้องออกมาเสียงหลงเมื่อลู่หานกระแทกกายเข้าไปโดนจุดกระสัน ลู่หานยกยิ้มที่มุมปากก่อนจะจงใจกระแทกกายเข้าออกรัวๆที่จุดนั้นพร้อมกับรูดรั้งแก่นกายมินซอกไปด้วย

“อ๊ะ...อ๊า!!!” เมื่อโดนปลุกเร้าทั้งสองทางพร้อมกันมินซอกก็บิดเร้าด้วยแรงอารมณ์ แรงกระแทกจากลู่หานก็ยังคงหนักหน่วงจนร่างของมินซอกเด้งขึ้นลงไถลไปกับพื้นเตียงยับยู่ยี่

ลู่หานพลิกร่างให้มินซอกนอนคว่ำพร้อมกับรั้งสะโพกของมินซอกขึ้น แก้มก้นนุ่มนิ่มของมินซอกถูกลู่หานบีบขย้ำเล่นจนช้ำก่อนจะกดกายเข้าไปทีเดียวแล้วรัวสะโพก

“เบา...เบาหน่อย” มินซอกร้องขอ เพราะทวงท่าที่หันหลังให้เป็นมุมถนัดของลู่หานทำให้แรงที่อัดมามันมากกว่าก่อนหน้านั้น แต่ลู่หานก็ไม่ใจดีนักในเรื่องบนเตียงกลับรัวสะโพกหนักขึ้น

มินซอกซุกหน้าลงกับหมอนแล้วหลับตาปี๋ มือข้างหนึ่งกำผ้าปูที่นอนแน่นอีกข้างนึงก็กำลังสาวแก่นกายของตัวเองไปด้วย ลู่หานก็ยังคงรัวสะโพกใส่จุดกระสันจนร่างของมินซอกสั่นไปทั้งร่าง

“หาน...จะเสร็จ...อื้อ...จะเสร็จแล้ว” มินซอกร้องครางพร้อมกับเร่งมือในการสาวแก่นกายของตัวเองไปด้วย ลู่หานดึงมือมินซอกออกแล้วเลื่อนมือมารูดรั้งแก่นกายให้ สองมือของมินซอกเลยระบายไปกับการจิกกำผ้าปูที่นอน ข้างหน้าก็กำลังจะเสร็จ ข้างหลังก็โดนรัวจุดกระสัน..

“อ๊ะ..อ๊า”

“อืม...”

“อ๊า!!!” มินซอกร้องลั่นเมื่ออารมณ์ของตัวเองได้พุ่งจนถึงขีดสุด น้ำสีขาวขุ่นถูกปล่อยออกมาเลอะเต็มมือของลู่หานก่อนที่ร่างของมินซอกจะร่วงลงไปกับเตียง

“อะไรอ่ะ เสร็จเร็วจังฉันยังไม่เสร็จเลย” ลู่หานพูดพร้อมกับเลียน้ำสีขาวขุ่นของมินซอกที่เลอะมือ มินซอกหอบหายใจออกมาหนักๆก่อนจะถูกลู่หานจัดให้นอนหงายอีกครั้ง

“ฉันยังไม่เสร็จเลยนะ” พูดจบก็หัวเราะหึหึในลำคอก่อนจะสอดใส่แก่นกายเข้าไปรวดเดียว มินซอกที่ยังไม่ทันหายเหนื่อยก็ต้องเจอศึกหนักอีกครั้งเมื่อลู่หานเอื้อมมือไปจับที่หัวเตียงก่อนจะระดมกระแทกแก่นกายเข้าออกในช่องทางอย่างไม่รู้เหนื่อย

เสียงครางของมินซอกดังลั่นห้องอีกครั้ง

ไม่รู้ว่าถูกลู่หานปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้ามาในตัวกี่ครั้ง

แต่ที่แน่...ในวันนี้ลู่หานได้ปลดปล่อยความอยากที่สะสมมา 4 ปีไปจนหมดเลยล่ะ





กลับไปคอมเม้นท์ที่เด็กดีได้ที่นี่ค่ะ --> http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1372392&chapter=9